+1 تراز
1,185 بازدید
آغاز گفتمان ژوئن 29, 2016 در پالایش زبان از سوی (4,340 تراز)
برچسب گذاری دوباره دسامبر 2, 2021 از سوی

از آنجا که فرهنگستان زبان به سره کردن زبان نپردازد به چنین انجمن-ی نیازمند ایم تا از تکرویها و سره گرایی ناآگاهانه و نادانشمندانه پیشگیری کنیم. اگر نام-ی بهتر برای این انجمن به نگرتان میرسد و اگر پیشنهاد-ی اندرینباره دارید بگوید (begovid)از نگر من چنین انجمن -ی برای زبانان بلوچی و کردی و آسی و پشتو نیز باید برپا شود. هنجارمند = استاندارد

3 پاسخ

0 تراز
پاسخ داده شده ژوئن 29, 2016 از سوی (3,595 تراز)

 

یکی از کارهایی که در چند سال گذشته از سوی میهن دوستان انجام گرفته است گرایش بسوی پارسی گویی و پارسی نویسی است که برخی نیز بگونه ی سره نویسی و سره گویی ادامه یافته است . آنگونه که پیداست هیچ آیین و روش یکسان و درستی نیز برای رهنمونی این میهن دوستان در کار نیست و هر کس راه خویش می رود . برای راهنمایی و روش نمایی به این میهن دوستان ، بنیاد نهادن انجمن یا نهادی ویژه نیاز است اما آنگونه که پیداست از سوی نهادهای دولتی نمی توان چنین چشم داشتی داشت و می باید از سوی گروه های مردمی اینکار بانجام برسد . دشواری نهاد مردمی نیز همه گیر نبودن و نداشتن توان بایسته برای یک آموزش فراگیر و رهنمون ساز است .

بهر روی پیشنهاد من چنین است :

یک یا چند تن پیشگام شوند و با هزینه ی های خود (برای آغاز ) یک نهاد راه بیاندازند و اندک اندک از هم میهنان برای یاری رسانی کمک بگیرند . سپس یک تن را سرپرست و فرنشین انجمن برگزینند ( کسی مانند استاد کزازی ) . از آن پس به واژه پردازی و ساختارنگری زبان پارسی بپردازند و نسک ها و نوشتارهایی بنگارند و برای آموزش پخش گردانند .

نامی که شما نگاشته اید اندکی دشوار و دراز است و یک واژه ی بیگانه نیز در آن خودنمایی می کند که بایسته نمی نماید برای یک انجمن پارسی سره در همان نام یک واژه ی بیگانه اورده شده باشد .

نام های پیشنهادی من :

نهاد پاسداشت پارسی سره

انجمن پاسداران پارسی

انجمن سره دوستان

0
دارای دیدگاه ژوئن 30, 2016 از سوی (4,340 تراز)
واژه نهاد تنها یک مانیک دارد ( و باید دارده باشد): گدردۀ (گدشته) نهادن. انجمن سره دوستان نیز هماییک (کلی) [اگر واژه هماییک نادرست است مرا به آگاهانید به جای همادیک به کار برم چون پسوند -اد برایم مانیک-ی روشن ندارد] است. به جای پاسداشت به نگرم پاسدارش درستتر است. چون بن گدرده؛ مانیکِ "اسم مصدر" را ندارد و نباید به جای آن به کار رود.
0 تراز
پاسخ داده شده ژوئن 30, 2016 از سوی (926 تراز)
سخنان شما و سخنان سرور "فرزند ایران"بسیار نیک و درست است. به دیگر زبان های ایرانی نیز باید ارج نهاد.به نگر من در کنار آموزش زبان های بی گانه، به تر است زبان های ایرانی نیز به دانش آموزان اندر آموزش گاه ها بیاموزانند.زیرا زبان های ایرانی هم ریشه اند و آموختن آن ها آسان تر از زبان های بی گانه است.یکی از راه های آموختن زبان های ایرانی این است و دشواری نیز ندارد.

     

     افزون بر آن خواهشمندم من را اندر باره کار واژه "بگوید" و مانند های آن،بیاگاهانید.
0
دارای دیدگاه ژوئن 30, 2016 از سوی (4,340 تراز)
چرا واژگان آمیخته (مرکب) را جدا مینویسید؟ نمونه وار (مثلا) اگر faster را fast er بنویسیم شگفت و نادرست نخواهد بود؟ این که بی- اندر بیگانه پیشوند است کجا آمده است؟ هتا اگر باشد چنانکه گفتم پیشوندان و پسوندان باید پیوسته نوشته شوند. اندر میانیک پارسیک بن اکنون گفتن گو Gov است که درست نیز همان است. شاید برخ-ی بگوند (begovand) اندر پارسی اینجا واژه "گوی" شده است بژ این دگرگونی نادرست است. ودرست با "و" است نه با "ی".
0
دارای دیدگاه ژوئیه 1, 2016 از سوی (926 تراز)
ویراست در ژوئیه 1, 2016 از سوی
واژه ی بیگانه که ترکیبی است از بی ( =  حرف نفی ) و گانه ( =  پساوند تشبیه ) به معنی کسی که گویی وجود تدارد، کسی که به کسی شباهت ندارد. http://aryaadib.blogfa.com/post-157.aspx به نگر من حروف نفی (بی-نا) باید به گونه ی مستقل نوشته شوند.
      همچنین بن اکنونِ بن واژه ی گفتن،گوی است.اندر چامه های فردوسی بزرگ نیز گاهی به گونه ی گوی نوشته شده است :
سخن گوی دهقان چه گوید نخست / که نامی بزرگی به گیتی که جست
فردوسی -کیومرس-شاه نامه -بخش 1-بیت ۱
      افزون بر آن اگر سخن شما درست باشد،بن اکنون بن واژه ی شنیدن،شنو (shenav) است.جوی نیز باید جو (jov) بُوَد.پوی باید پو (pov) بُوَد.نگر شما چه است؟
0
دارای دیدگاه ژوئیه 1, 2016 از سوی (4,340 تراز)
نخست - ایشان نازک را نیز نا+زک دانند. که من هنوز بیگمان نیستم درست باشد. میخواهم دانستن چه کس-ی این را گفته است. واژۀ بیگانه نیز چنین است از کدام منبع چنین چیز-ی را آورده اند؟
 دویوم- چرا بی- و نا- باید جدا نوشته شوند؟ اندر زبانهای کهن که چنین نبوده است. نمونه وار اناهیتا به گونۀ ان اهیتا نوشته نشده است و جدا از هم به زبان ما نرسیده است. دیگر واژگان کهن نیز چنین اند. یا واژۀ "نادان" که نوتر است و پیشوندش زنده تر و آشناتر است "نا دان" نوشته نشده است.
اندر چامگان پردیسی نادرستیهای زبانیک و نازبانیک بسیار است. چون او نه کارشناس زبانشناسی بوده است نه میژودان (مورخ) کارشناس نه ....
سیوم - من نگفتم این افته (مورد) را به دیگر واژگان بکشانید. تنها این واژه چنین است. تازه gob هم نوشته اند که به Gaub باستان پارسیک نیز نزدیک و هممانند است.
چهارم - میدانید چیست بدی این نویسمان و جدا و پیوسته بودن نویسه ها ما را ناچار به جدانویسی یا پیوسته نویسی کرده است. هرکس هر جور دوست دارد با این نویسمان بازی میکند. برخ-ی جایها نیز ما را گمراه کند.
آری šenav درست است نه šeno این باز زیر سر این نویسمان اربیکِ گمراه کننده است.
0
دارای دیدگاه ژوئیه 2, 2016 از سوی (926 تراز)
این نویسمان عربی نیست.اگر چه عرب ها نیز با اندکی دیگرگونی از این نویسمان بهره می گیرند.بژ آن زمان عرب ها سواد نداشته اند که بخواهند نویسمانی بسازند یا بنویسند.
0
دارای دیدگاه ژوئیه 2, 2016 از سوی (4,340 تراز)
چرا اربیک نباشد. هتا ترکان و مغولان دارای نویسمان بوده اند، اگر چه از ایرانیان و دیگران گرفته اند. اربان که از آنها کمتر نیستند. به هر گونه چامه سرایان آنها که میدانستند و مینوشتند. سنگنوشتگان اربان را مفراموشانید هم پیش از اسلام هم پس از آن.
0
دارای دیدگاه ژوئیه 2, 2016 از سوی (926 تراز)
استاد فریدون جنیدی در این باره می نویسد :


خط کنونی فارسی از پهلوی گرفته شده و یکی از بهترین خط‌ ها برای دانش است. خط فارسی کنونی یکی از تنها خط‌هایی است که هُزوارش ندارد. هُزوارش زمانی است که چیزی به ترتیبی نوشته و به ترتیب دیگری خوانده شود. مانند night در انگلیسی که اصلا gh آن خوانده نمی‌شود. این در خط زبان‌هایی چون فرانسه و آلمانی هم هست. اما در ایتالیایی اصلاح شده و این افتخار ماست که خط فارسی هزوارش ندارد و بهترین خط برای دانش است و در پهلوی و اوستایی ریشه دارد و تبار خودش را می‌شناسد. ما این خط را از خط عربی نگرفته‌ایم، بلکه از خط اوستایی گرفته‌ایم. زبان عربی خط نداشته و با خط‌هایی چون سریانی نوشته می‌شده است. ما از روی حساسیت‌های نابجا، حقایق تاریخی را از نظر دور می‌داریم. اگر خط پهلوی را بشناسید، می‌بینید که واکه‌های خط کنونی فارسی از پهلوی گرفته شده است. عرب‌ها هم خط‌شان را از فارسی گرفته‌اند و واکه‌هایی چون «ع» و «ظ» و «ط» را هم که مال خودشان بوده، دبیرهای ایرانی برای آن‌ها ایجاد کرده‌اند.
0
دارای دیدگاه ژوئیه 2, 2016 از سوی (4,340 تراز)
استاد فریدون جنیدی را گرامی دارم. با این همه دست از پژوهش نکشم تا برنایشتی را کنار نهم و تا  این که راستانه حقیقتان خود روی بنمایانند. برخ-ی از سخنان ایشان چنان به سادگی نپدیرفتنی (برای من) است که نادرستی آن تنها پس از پژوهش برای دیگران  آشکار شود.
0
دارای دیدگاه ژوئیه 2, 2016 از سوی (926 تراز)
من نیز فرتور هایی را از واج های نویسمان های اوستایی و پهلوی دیده ام و دریافته ام که مانندی های بسیاری دارند.مانند زبانمان.اگر این گونه نبود سخن شما پزیرفتنی (پذیرفتنی) می شد. افزون بر آن به نگر من به تر است به جای واج ذ،از واج ز بهره بگیریم.زیرا همه ی ایرانیان واج ذ را به گونه ی ز می خوانند و چامه های سرایندگان نیز با واک ز است.
0 تراز
پاسخ داده شده سپتامبر 19, 2022 از سوی (4,340 تراز)
ویراست در سپتامبر 19, 2022 از سوی
درود بر دوستان
گزیریده ام که اندر همین تالار همگوی کارگروه-ی برای برپایی انجمن مردمیک پاسداری از زوان پارسیک و پالایش آن تاشاندن (تشکیل). از سرور بسیار گرامی مهدی زیدآبادی‌نژاد و کاربران گرامی محمد احسانی،آرشا، ورجاوند، persic اندرخواهم که هموندان این کارگروه ببوند و برای برپایی این انجمن یاری کنند.
اگر کسان-ی دیگر آماده اند به ما پیوستن به‌آگاهانند.
نخستین کار نگژش فرزان (شرح وظایف) این کارگروه است.
                       
                        ««نگژش فرزان (آماده بوان (در حال آماده‌سازی))»»
۱. بازشناسی سُستیان زوان
2. چاره‌یابی برای کمییان و سستیان زوان
3. فرپسندش (تصویب) واژگان نو یا گزیده ببوده برای سره پارسیک
4. برابرواژه‌یابی و اُسگالش (مشورت) اندرباره ی آنان
۵. فراهم کردن نویسمان یا نویسمانان فرزام برای سره پارسیک
6. بازسازی اویاکرن و ویرایش و بازنویسی ی آن برای سره پارسیک
7. سروانش (انتشارsravâneš) واژگان فرپسندیده
8. فراهم‌اوری شیوه ی نویسش سره پارسیک با نویسمانان فرزام و ویژه ی سره پارسیک

گفتمان های پیشنهادی

...