یک چِم (علت) ارجمند که مردم آران (آدربایگان جعلی) از گدردگ (گذشته) و شهریگری خویش آگاهی ندارند این است که ایشان را به زور از شهریگری و زوان خویش جدا کرده اند و میکنند یا آگاهانه نمیخواهند ایرانیک بودن خود را پدیرفتن.
نویسمانان انگلیک و فرانسه‌ایک هیچ دشخواری ندارند بیک املا ی ایشان دشوار است و نخواسته اند آن را ساده کردن.
«خیانت تاریخی!!!» شگفتا از پندار شما. اندر گدردگ ده بیست نویسمان دارده ایم هیچ یک نیز پیمانشکنی (خیانت) را نه‌انگیخته اند آیا آن زمان-ی که پارسیک را با نویسمان مانیگان و اِبریک نوشتند، برای پارسیک پیمانشکنی بود؟
نویسمان و زوان از دین جدا-ست. نویسمان، تنها میتواند ابزاری برای دین یا هر چیز دیگر بودن. نویسمان به تنهایی بیگناه است.
آیا این همه کشور که با نویسمان اربیک نمینویسند اسلام آنجاها نابوده شده است؟ آیا مردم اندونزستان از کُران دور شده اند؟
با همین نویسمان اربیک هم همین اکنون نتوانسته ایم پیوندش-ی چندان خوب با گدردگ برپا کردن.
mziefum1372 