زوان پارسیک «همزه» ندارد مگر این که آن را به زور پدیرفته باشیم و آن را یک-ی از واجان زوان بدانیم.
چه کرکوز(دلیل)-ی برای این سخن: «اساساً در زبان فارسی، پیاپی‌آمدن دو مصوت ناممکن است و همیشه صامتی میانشان فاصله می‌اندازد» میتوان آوردن؟
اندر واژه ی «می‌ایستم» میان دو «i» هیچ ناواکه-ای نیست، مگر این که بخواهید از اربستان «عین» و «همزه» به ایران آوردن.
اندر «بازی ی خوبی/ بازی-ای خوب» «i» دویوم هم اندر درَنجش (تلفظ) دشخوار است هم اویاکرنیکانه (از نظر دستوری) نادرست است. به جای «بازی-ای خوب» توان گفتن «آن بازی خوب یا یک خوب بازی/ یک بازی ی خوب». این «i» به نامواژه میبازگردد و باید پس از آن آمدن نه پس از گواش (صفت).
منابع-ی مالی نه منابع مالی‌ای
درست : «اندر تهران کتاب فروشگاهان-ی که نسخه‌ها-یی از این کتاب را ندارند، کم اند»
نادرست : «در تهران کمتر کتاب‌فروشی‌ای است که نسخه‌هایی از این کتاب نداشته باشد»
دو «i» را نباید پیاپی یا پشت سر هم آوردن مانند روز عالی‌ای یا چیز قیمتی‌ای و ....
-چه روز-ی عالی (است)!
ـ چیز-ی قیمتی/پربها بود.
ـ هیچ دلخوری پیش نیامده است.
ـ هیچ بیمار-ی روانی تو ی آسایشگاه نیست.
mziefum1372 