0 تراز
1,322 بازدید
آغاز گفتمان نوامبر 25, 2017 در گذشته ی ایران از سوی فاطمه السادات رضوی نسب
بارها مطرح شده که ایرانیان به جایی حمله نکرده اند و همیشه دفاع می کرده اند و مرتب هجوم اعراب و مغولها و اسکندر و ... را محکوم می کنیم ولی برخی می گویند ایرانیان هم خیلی به اینطرف و آنطرف حمله کرده اند و حمله دیگر اقوام به ما هم مثل حمله ما به جاهای دیگر بوده و بنابراین نباید خیلی مظلوم نمایی بکنیم .

می خواهم نظر شما را در این باره بدانم

ممنون

2 پاسخ

0 تراز
پاسخ داده شده نوامبر 25, 2017 از سوی (3,595 تراز)
درود بر شما

پهرستوار پاسخ هایی پیرامون پرسش شما نگاشته می شود :

1 - کشور ایران دارای آبشخورها و بن مایه ها و فرآورده های فراوانی است. ( از نفت و گاز و زغال سنگ و زر و سیم گرفته تا میوه ها و خوردنی های فراوان و همچنین زمین های بسیار نیکو برای کشاورزی و در پی آن دامداری ) ما می دانیم که یکی از شوندهای تاخت و تاز به دیگر کشورها بدست آوردن چنین چیزهایی است و بنابراین ایرانیان با داشتن چنین گنجینه های بزرگی در درون کشور خود ، نیازی به تاختن و بتاراج بردن سرمایه های دیگر سرزمین ها نداشته و ندارند .

2 - در اندیشه ی ایرانی تاخت و تاز به دیگر سرزمین ها و آزار مردمان کار نادرستی بشمار میرفته است چنانکه ما در شاهنامه می بینیم همواره سپاهیان ایران از پیشدستی در جنگ با دشمنان خودداری می کرده اند و اگر سالاری در جنگ پیشدستی کرده و آغازگر جنگ بوده است از سوی پادشاه سرزنش شده است .

3 - گاهی برخی از پادشاهان از اندیشه ی ایرانی پیروی نکرده و از فرهنگ ایرانی برخوردار نبوده اند و بدین سوی و آنسوی تاخته اند که نباید سرپیچی آن چند پادشاه را بپای اندیشه ی ایرانی و کشور ایران گذاشت و باید این نکته را در نگر داشت که ایران با پیشینه ای چند هزار ساله و توان بی مانند خود در همه ی زمینه ها می توانسته است بارها و بارها به دیگر سرزمین ها بتازد و هر چه دارند را از آن خود کند اما روشن است که اینکار را نکرده است و اگر پادشاهی پا را از گلیم خود فراتر گذاشته و آیین نیاکان خود را گرامی نداشته پس از مرگش کار وی از سوی ایرانیان دنبال نشده است .

4 - گاهی سپاه ایران به سرزمین های دیگر رفته اما براستی روشن است که نه برای جنگ و خونریزی که برای رهایی مردمان آن سرزمین از دست ستمگران و مردم کشان بوده است . نمونه ای از این تاخت و تازها را می توان در زندگینامه ی کورش بزرگ بررسید .

5 - گاهی پادشاهانی در ایران فرمانروایی می کرده اند که از تیره و ریشه ی ایرانی نبوده اند ( مانند محمود غزنوی ) و تاخت و تاز آنان به دیگر کشورها را نباید تاخت و تاز ایرانیان بشمار آورد چرا که آنها نماینده ی ایرانیان و پادشاه ایران نبوده اند .

6 - گاهی بیرون رفتن سپاه ایران از مرزهای فرمانروایی خود نه بگونه ی تازشی که برای کینخواهی بوده است و برآیند و دستاورد تازش پیشین بیگانگان بوده که نیاز بوده است کینخواهی انجام پذیرد . اما ایرانیان حتی هنگامی که برای کینخواهی هم به سوی دشمنان می تاخته اند ، می کوشیده اند تا می توانند به مردمان پیشه ور و کسانی که با آنان نمی جنگند کاری نداشته باشند و نمونه ی این کردار نیک را می توان در فرمان کیخسرو به سپاه ایران بهنگامه ی جنگ با تورانیان به کینخواهی سیاوخش نمایان ساخت . آنجا که می فرماید :

نیازرد باید کسی را براه / چنینست آیین تخت و کلاه

کشاورز گر مردم پیشه‌ور / کسی کو برزمت نبندد کمر

نباید که بر وی وزد باد سرد / مکوش ایچ جز با کسی همنبرد

7 - در برابر همه ی اینها شوربختانه ما می بینیم که بیگانگان هرگاه به ایران تاخته اند ، بدترین ستم ها را روا داشته اند و هر چه بوده یا برده اند یا سوزانیده اند .در کشت و کشتار نیز چیزی کم نگذاشته اند . بسیاری از استانها و سرزمین های گرامی ما را از ما گرفته اند و جدا کرده اند. شهرهای ما را بارها ویران کرده اند . در جنگ های جهانی نخست و دوم هر دو بار کشور ما از هیچ یک از نیروهای جنگنده پشتیبانی نکرد ( بیطرفی خود را اعلام کرد ) اما هر دو بار به سرزمین ما تاختند و با کارهای ستمگرانه ی خود هزاران هزار ایرانی را به کام مرگ فرستادند و آبشخورهای کشور ما را از آن خود کردند و بهره بردند .

بنابراین در یک نگاه سرتاسری و فراگیر و با نگرش بر پیشینه ی بسیار دور و دراز کشور ایران می توانیم بگوییم ایرانیان چشم به سرزمین های دیگران نداشته اند و ندارند .
0 تراز
پاسخ داده شده فوریه 8, 2018 از سوی منطقی
با سلام .

این سوال خیلی خوبیه چون خیلی از افراد یاد گرفتن فقط به اعراب و مغول ها به خاطر حمله به ایران بتازند  وفحش و بد وبیراه بگن و همان موقع هم نقشه های گوناگون و پهناور ایران رو بذارن جلوی خودشون وبه بزرگی اون افتخار کنن. یک سوال مهم این است ایا اصولا هیچ پادشاهی و یا حاکمان کشوری توانسته اند بدون و جنگ و خونریزی سرزمین های دیگه را تصاحب کنند؟ مشخص هستش که جواب منفیه . پس این پهناوری ایران از کجا بدست امد؟ ایا جنگ خشاریا با یونان و اتش زدن آتن کار خوبی بوده؟ و اگرنه پس چرا ایرانی ها به همان اندازه او را لعنت نمی کنند. و همچین دیگر پادشاهان ایران ک هبا تجاوز به کشور های دیگه انجا رو به ایران اضافه کردند. سوال بعدی این که خود مورخین معتقدند که اریایی ها اصالتا ایرانی نبودند و از سرزمین های دیگه وارد ایران شدند و با بومیان ایران جنگیده و انجا را تصاحب کردند که اگر درست باشه خود جای بحث بسیار داره
0
دارای دیدگاه فوریه 10, 2018 از سوی (4,340 تراز)
آیا میپندارید ایرانیکان یا هر پاترم-ی (ملت) دیگر اندر گیتی که به سرزمین-ی دیگر میتازد (چه هُده‌مندانه چه ناهده‌مندانه (به حق یا ناحق)) تنها خواسته یِ خودش بوده است و پشت آن هیچ فرزان-ی (فلسفه، حکمت)  نیست؟
وارونه اندریافته اید، ایرانیکان نخستین یا پیشاایرانیکان یا نشیمنداران پشته ی (فلات) ایران پیش از آمدن آریاییکان اندر بنیاد آریاییک (=ایرانیک) نبودند. تا آنجا که دانسته شده است همه ی سرزمین ایران پر از بومیکان گوناگون نبوده است شاید برخ-ی بخشان آن تهی از مردم بوده است. اگر چه کاسیکان را آریاییک دانند من هنوز شک دارم و اندرباره ی زوانشان چیز-ی نمیدانم. سکایان از چین تا اروپا پراکنده بودند سپس ترکان و مغولان جای ایشان را گرفتند. به هر گونه اگر بخشان-ی از سرزمینان آریاییک شده اندر بنیاد آریاییکنشین نبوده باشد آریاییکان اندر دیگر سرزمینان-ی پهناور که اکنون دیگران به جای ایشان آنجا اند، نشیمن داردندی.

گفتمان های پیشنهادی

...