ناهمسانی ی «خودxvad» و «خویشxviš»

Question

خود، هنباز فرانام (ضمیر مشترک) است و با همه ی فرانامان به کار رود (من خود، تو خود، او خود، ما خود، شما خود، ایشان خود) : من خود این را نوشته ام افزودن پَیوستَگ فرانام به «خود» نادرست نِماید(به نگر میرسد) (من خودم این را نوشته ام، خودم این را نوشته ام ) خویش، فرانام دارَه‌یک dâraik (=ملکی - دارَه = ملک - دارایی= مالکیت) است و با همه ی فرانامان به کار رود (من داس خویش را به تو میدهم - با پای خویش رفتم) این چه کس-ی را خویش است؟ (این مال کیست؟)

Answer 1

ضمیر مشترک تقریبا در همه زبان ها با ضمیر متکلم می آید. عربی بنفسی، بنفسک، بنفسه. انگلیسی myself , yourself, ourselves. آلمانی meinselbst, deinselbst. اسپانیایی mi mismo, tu mismo, su mismo. زبان ما هم همینطور است، خودم، خودت، خودش. 

Comments

اربیک را کار ندارم بژ اندر دیگر زوانان میبینید که فرانام وندیک نه اندرورزیده (استفاده) است. همه به گونه ی «من خود، ...» یا «خود من، ...» بی وند است، نه به گونه ی «خودم، ....» با وند یا پسوند. بهتر است فرانام پًیوستگ بیشتر برای دارایی اندرورزیدن مانند: دستم، کارم، پوستشان، یارمان

اگر چه من زوان پارسیک را بر پایه ی ناایرانیک زوانان بازسازی نکنم.

اندر «من خود کردم» میبینید که نیاز-ی به افزودن «-م» به «خود-» نیست.

---

حرفتان گیج کننده و پوچ می نماید (به نظر می رسد). در این زبان «خودم» با «خود من» یکسان است. همانگونه «غذام» با «غذای من» یکسان است. در همه ی زبان هایی که گفتم هم دقیقا همینگونه می آیند. I did it my self یعنی من خودم کردم. در اسپانیایی Yo lo hicé por mi mismo یعنی من آن را به توسط خودم انجام دادم. زبان های دیگر «فرانام وندیک»را فقط به گونه ی my,your, his/her استفاده می کنند. کسی که «انگیک را ۹۰-۷۰ درصد» بلد است باید این را بداند. 

ام که به خود اضافه می شود هم گونه ای دارایی است. دوم اینکه چیزی که شکسته نیست نیاز به بازسازی ندارد. 

---

کوشش من اندر این است که هر چیز اندر جای خویش باشد. آری برخ-ی آخشیگان زوان توانند چند کار کردن (نقش دستوری داشتن). اندر زوان هندمند (باقاعده) چُنین چیز-ی آشفته کننده و دشخواریزا-ست.

«چیزی که شکسته نیست نیاز به بازسازی ندارد.» بهتر است چَشمانتان را بیشتر بگشایید و ژرفتر به‌اندیشید.