اربیک را کار ندارم بژ اندر دیگر زوانان میبینید که فرانام وندیک نه اندرورزیده (استفاده) است. همه به گونه ی «من خود، ...» یا «خود من، ...» بی وند است، نه به گونه ی «خودم، ....» با وند یا پسوند. بهتر است فرانام پًیوستگ بیشتر برای دارایی اندرورزیدن مانند: دستم، کارم، پوستشان، یارمان
اگر چه من زوان پارسیک را بر پایه ی ناایرانیک زوانان بازسازی نکنم.
اندر «من خود کردم» میبینید که نیاز-ی به افزودن «-م» به «خود-» نیست.