چامَگان کهن به زُوانواره ی (لهجه) تهرانیک سروده نشده اند

Question

اندر چامه ی پردیسی، خوش (xvaš) و کش (kaš) همقافیه شده اند این دیگر مانید(تقصیر) ماست که پارسیک آغازیک را نمیدانیم و نمیتوانیم چامگان را درستانه خواندن. اگرچه نویسمان اربیک نیز ما را اندر خواندن به رنج افکند. کاش اندر نسکان آموزشگاه از همان آغاز ما را با پارسیک تاجیکستان و پارسیک آغازیک آشنا کنند. واژگان را باید همانگونه که بوده اند، خواندن. مانند خورشید (xvaršeed, xaršeed) را اندر چامگان کهن نباید خورشید (xoršid) خواندن. اینجاست که چامگان کهن را باید به نویسمان لاتین نوشتن. برای آموزانش کُران نیز باید نویسمان-ی ویژه سازاندن و با آن درست خواندن کُران را آموزاندن. زبان (اندام تن) زوان (سخن)

Answer 1

درود بر شما

همانگونه که شما نیز نوشته اید ، بهتر است ما چامه ها و سروده های کهنمان را با نگرش بر زبان و گویش سراینده بخوانیم ، با اینکار بینش بهتر و درست تری از سروده ها و آهنگ گفتاری سراینده ی آن بدست خواهیم آورد .

برای نمونه شاهنامه را باید بگویش خراسانی زمان فردوسی خواند . استاد جلال خالقی مطلق پیرایش دویم (نهایی) خود از شاهنامه را سرتاسر بر بنیاد گویش خراسانی فردوسی نشانه گذاری کرده است که بهترین نمونه و پیرایش شاهنامه بشمار می رود .

استاد خالقی در پیشگفتار شاهنامه اشاره کرده است که فردوسی بیت نخست شاهنامه را چنین بر زبان می رانده است :
BA NAMI KHODAVANDI JANO KHIRAD

پیرامون برگرداندن نویسمان کهن به لاتین با شما همداستان نیستم و چنین کاری را زیان و آسیبی بزرگ برای فرهنگ و ادب پارسی می دانم .ما می توانیم با پیرایش دبیره و نویسمان آن را بگونه  ای شایسته و رسا در آوریم .