خداوند بزرگ در کتاب قرآن، چرخش و جنبش کره ی زمین را اینگونه بازگو می کند:
سوره ی مورچه (نمل) آیه ی 88 :
وَتَرَى الْجِبَالَ تَحْسَبُهَا جَامِدَةً وَهِیَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ صُنْعَ اللَّهِ الَّذِی أَتْقَنَ کُلَّ شَیْءٍ إِنَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَفْعَلُونَ
کوه ها را می بینی و می پنداری که بی جنبش و ایستایند حال آنکه مانند ابرها در جنبش اند .این آفرینش خداوندی است که همه چیز را استوار آفریده است .او از کارهایی که انجام می دهید آگاه است.
در آن زمان هنوز مردمان و بویژه دانشمندان از چرخش و جنبش زمین آگاهی نداشتند و بنابر داده های تاریخی آگاهی از جنبش زمین به قرن چهارم هجری باز می گردد ، آنهنگام که ابوسعیداحمدبن عبدالجلیل سجزی پیش از گالیله چند و چون جنبش و گردش زمین را آشکار ساخت .
آیه ای که در بالا آورده شد یکی از نشانه های روشن و راستین در مشروعیت قرآن بشمار می آید .