درود بر شما
این نام ها ریشه در زبان های اوستایی و پهلوی دارد و 100% ایرانی است . از آنجا که نویسندگان پسین شاهنامه زیر نفوذ زبان عربی بوده اند گاه گاه برخی واژگان را با ط ظ ودیگر حروف عربی نوشته اند .
واژه ی طهمورث در شاهنامه ی استاد خالقی مطلق به گونه ی طهمورت آورده شده است و درست هم می باشد .
واژه کیومرث نیز به گونه ی گیومرت می باشد که به معنی زنده ی میرا یا جاندار میرا (زنده ای که خواهد مرد ) می باشد که ویژگی مردم (آدمی) است .
این نام ها همگی در خدای نامه باستانی ایران بوده است و پس از رسیدن به دست فردوسی بزرگ در شاهنامه آورده شده است و پیوندی با زبان تازی ندارد .