+1 تراز
1,276 بازدید
آغاز گفتمان مارس 5, 2016 در زبان و گویش از سوی (926 تراز)
برچسب گذاری دوباره مارس 10, 2016 از سوی بی نام
درود بر شما

      آیا نام هایی همانند طهمورث ، کیومرث و... که گاهی به گونه دیگر نیز می نویسند ، از واژگان تازی هستند؟

4 پاسخ

+1 تراز
پاسخ داده شده مارس 6, 2016 از سوی (3,595 تراز)
ویراست در مارس 6, 2016 از سوی
درود بر شما

این نام ها ریشه در زبان های اوستایی و پهلوی دارد و 100% ایرانی است . از آنجا که نویسندگان پسین شاهنامه زیر نفوذ زبان عربی بوده اند گاه گاه برخی واژگان را با ط ظ ودیگر حروف عربی نوشته اند .

واژه ی طهمورث در شاهنامه ی استاد خالقی مطلق به گونه ی طهمورت آورده شده است و درست هم می باشد .

واژه کیومرث نیز به گونه ی گیومرت می باشد که به معنی زنده ی میرا یا جاندار میرا (زنده ای که خواهد مرد ) می باشد که ویژگی مردم (آدمی) است .

این نام ها همگی در خدای نامه باستانی ایران بوده است و پس از رسیدن به دست فردوسی بزرگ در شاهنامه آورده شده است و پیوندی با زبان تازی ندارد .
0
دارای دیدگاه مارس 10, 2016 از سوی (4,340 تراز)
گیومرت  = زیوندۀ ی میرا Gayomart
0
دارای دیدگاه دسامبر 1, 2021 از سوی (1,167 تراز)

درود 

نوشتار تکواژ ط از نویسمان پهلوی برگرفته شده.
image
و سپس اربان نوشتار تکواژ ظ را از نوشتار ط برگرفته اند.
+2 تراز
پاسخ داده شده مارس 10, 2016 از سوی (4,340 تراز)
طهمورث اندر اوستایی taxmaurupa است. اوروپه همان روباه است. بخش نخست را اندر واژۀ رستم rutstahm نیز توان دیدن.
+1
دارای دیدگاه اکتبر 11, 2019 از سوی (172 تراز)
درست است که اروپه همان روبه است  جز اینکه  نام تهمورث  و روپه بسیار از هم دورند تهمورث در اوستا به راستی تخمونرث نر نیرومند است و چه بسا همان است که  سرمت  و ایرون انرا نرث خوانند و داستان  مردم خود دانند چون شاهنامه
0 تراز
پاسخ داده شده اکتبر 11, 2019 از سوی (172 تراز)
بله واژگان پارسی هستند  اهر کس که این واژگان را با ت یا هرچه دیگر نوشته است  از نادانی اوست چرا که در زبان پارسی باستان  این واج بوده است و ذال بوده است و چه بسیار که پ را ف میگفتند و گ را ج به ژاژخایان یافه سرا ننگر  که هر چیز را با کینه اشتری خود به  تازیان  میبندند  گویی کورند که سنجیدن گوییم و نه سنگیدن و کرند که  ژرمنان  ساکسونی پدر را فادر میگویند - و گویی ابستا نخوانده اند و سخن داریوش نشنیده اند که گوید - داریوش خشایا ثیا  منا پیتا ویشتاپه - این ابلهان بودند که پارث را پارت نوشتند تا ایرانیان ندانند که پارث همان پارس است و دویی و جدایی افکندند بین پارسیان - همه خاک بر سر خود میکنند و گناه و پادافرهش به گردن تازیان اندازند این ابلهان پس از ویرانی همه چیز به ویرانی کاخ بلند شاهنامه کمر بسته اند و از کینی که  تازی دارند مادر و پدر خود را نیزه میزنند
+1 تراز
پاسخ داده شده دسامبر 1, 2021 از سوی (1,167 تراز)
ویراست در دسامبر 1, 2021 از سوی

درود 

این ها نام های اربیده(معرب) است.
گیومرت: گی(زنده، زایا) + و(پسوند نامواژساز) + مرت(مرد، انسان)
نامواژگان دیگر از ریشه گی: گیاه، گیان(جان)، گیتی، گیهان(جهان)، گیتا، گیوْ، گیس، گیل، گیپ(قیف) و ...

تهمورس: تَهْم(چابک، سفت)، ور(پسوند کنندگی) + س(نامواژساز)
نامواژگان دیگر از ریشه تهم: تهمینه، تهمتن، رستهم(رستم)، تهماسب و...

...